In dit vervolg op De piraten van hiernaast vangt Michiel op dat zijn buurman, kapitein Donderbus, de zee en het piratenleven begint te missen. Omdat hij vreest dat de kapitein, zijn vrouw en hun zoontje Billy, die Michiels beste vriend is geworden, zullen verhuizen, gaat hij op zoek naar een plan om hen te laten blijven. Dan ziet hij een reclamefilmpje voor een pretpark, Piratenpark, waar de piraten zich vast zullen kunnen uitleven. Zo hoeven ze niet te vertrekken, en bovendien belooft het een heerlijk dagje uit te worden. Maar opa Donderbus beslist daar anders over. De licht seniele piraat op leeftijd besluit zijn jeugddroom eindelijk waar te maken en zichzelf uit te roepen tot piratenkoning en Piratenpark met geweld te veroveren. Billy en Michiel gaan achter opa aan, terwijl het hele park in rep en roer komt te staan. Dan blijkt dat het park net die dag een jurylid van de prijs voor het beste attractiepark op bezoek heeft.
Waar De piraten van hiernaast een heerlij…
Lire la suite
In dit vervolg op De piraten van hiernaast vangt Michiel op dat zijn buurman, kapitein Donderbus, de zee en het piratenleven begint te missen. Omdat hij vreest dat de kapitein, zijn vrouw en hun zoontje Billy, die Michiels beste vriend is geworden, zullen verhuizen, gaat hij op zoek naar een plan om hen te laten blijven. Dan ziet hij een reclamefilmpje voor een pretpark, Piratenpark, waar de piraten zich vast zullen kunnen uitleven. Zo hoeven ze niet te vertrekken, en bovendien belooft het een heerlijk dagje uit te worden. Maar opa Donderbus beslist daar anders over. De licht seniele piraat op leeftijd besluit zijn jeugddroom eindelijk waar te maken en zichzelf uit te roepen tot piratenkoning en Piratenpark met geweld te veroveren. Billy en Michiel gaan achter opa aan, terwijl het hele park in rep en roer komt te staan. Dan blijkt dat het park net die dag een jurylid van de prijs voor het beste attractiepark op bezoek heeft.
Waar De piraten van hiernaast een heerlijk fris geluid had, vol absurditeiten en prettig onaangepaste uitspraken van kapitein Donderbus, is Zwaarden en zweefmolens een flauw afkooksel van het origineel. In het eerste boek ging het gehele verhaal op aan het voorstellen en uitwerken van de personages, wat Reggie Naus veel kans gaf om die personages en hun onhebbelijkheden in de verf te zetten. In Zwaarden en zweefmolens zijn de personages secundair aan de verhaallijn, en dat komt het boek niet ten goede. Zonder de tirades van de kapitein en de absurditeit van opa die (soms letterlijk) als een aan rum verslaafde hond wordt behandeld, blijft er slechts een mager verhaaltje met een voorspelbaar einde over. Dit deel is duidelijk meer gericht op het avontuur, en dat is jammer genoeg geen erg interessant avontuur. [Lien Devos]
Masquer le texte