Een aanvankelijk als reportage voor een krant geschreven verhaal (al in 1973 in Duitsland verschenen) over allerlei rampzalige voorvallen rond archeologen die zich hebben beziggehouden met de opgravingen van oude farao’s in Egypte. Was het toeval, of toch niet, dat vele archeologen hun opgravingen met de dood moesten bekopen? Welke geheimen pasten de oude Egyptenaren toe om grafschenners te weren? De schrijver probeert vanuit verschillende theorieën de mysteries rond de farao's te verklaren. Zo wordt er verteld over de toepassing van allerlei vergiften tot zelfs het gebruik van radioactiviteit bij het mummificeren. Om het boek te kunnen schrijven, heeft de schrijver maar liefst 187 bronnen geraadpleegd, die achterin allemaal vermeld staan. Enkele kleine tekeningen in zwart-wit verduidelijken het verhaal, evenals een tijdtafel van de verschillende faraodynastieën. Een uitgebreid register helpt iets gemakkelijk terug te zoeken. Een prettig leesbaar verhaal. De wetenschappelijke basis voor de beweringen van de schrijver is echter smal, en ook blijft de lezer met enkele onjuistheden achter.