Moeders zijn monsterlijk. Althans, als we film en televisie mogen geloven. Van Psycho tot Carrie, van The Lost Daughter tot The Sopranos: moeders zijn verstikkend, afwezig, manipulatief of ronduit angstaanjagend. En dan is er nog de huiveringwekkend angstaanjagende baarmoedersymboliek in Alien, de iconische film uit 1979.

In haar literaire non-fictiedebuut onderzoekt journalist-essayist Jozefien Van Beek het beeld van de moeder in film en popcultuur en welke invloed dat heeft op onze perceptie van moederschap. Vanuit haar eigen kijkgeschiedenis en feministische theorie verweeft ze autobiografie met analyse. Ze vertrekt bij haar eigen kindertijd en krijgt uiteindelijk zelf een kind. Zou het kunnen dat niet alleen moeders monsterlijk zijn, maar ook het moederschap zelf?

Monsterlijk moederschap is een scherpzinnig, persoonlijk en diepgravend coming-of-age-verhaal over de verwachtingen, angsten en paradoxen van het moederschap. Met een persoonlijke, literaire stijl plaatst Van Beek haar verhaal binnen een bredere maatschappelijke en culturele context.