Milan, de verteller, zoon van een Fransman en een Rwandese moeder, komt in 1994 met haar voor het eerst naar Kigali. Zij heeft altijd over haar familie gezwegen. Daar ontmoet hij Claude weer, hijzelf was 12 jaar, toen zijn "broertje", bij hen in Versailles kwam te wonen, zeer gehavend door de burgeroorlog. Ook met baby Stella, de tweede hoofdpersoon, het kind van Eusébie, met Milans moeder bevriend, zal een innige band ontstaan. Als jong meisje vlucht Stella in haar boom, de jacaranda, terwijl Eusébie haar telkens zoekt. Stella tekent het leven van haar overgrootmoeder op, neemt haar verhalen op cassettebandjes op, die Milan beluistert. Het gaat om het leven van vijf generaties, die onder de genocide van de Tutsi’s gebukt staan. Een bedachtzaam geschreven roman, eenvoudig, maar erg verhelderend.